| Akwarelista,
przedstawiciel starszej
generacji Młodej Polski. Wykształcony w Krakowie i Monachium, odbył
wiele
artystycznych podróży. W 1866 przebywał u Radziwiłłów w Nieświeżu, a
1886-95
pracował w Berlinie na dworze przyszłego cesarza Wilhelma II. w 1895
został
dyrektorem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, w 1900 zreorganizował ją
do rangi akademii.
Wierny realizmowi, wzbogaconemu o doświadczenia impresjonizmu, pozostawał bliski tradycji polskiego malarstwa krajobrazowego. Rozpocząwszy od scen z polowań nieświeżskich, które dały mu wieloletni i wiodący zasób motywów, poprzez studia lasów, rozlewisk, ośnieżonych potoków z Litwy i Polesia, w późniejszym okresie malował krajobrazy z Beskidu Śląskiego, z elementami rodzimej architektury. (Encyklopedia Polski. Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, Kraków 1996) |