| Wychowywał się na Kielecczyźnie
i na pejzażu
tych okolic kształcił swą wyobraźnię. Początków nauki rysunku i
malarstwa
udzielał mu w Kielcach Franciszek Kostrzewski. Między 1853-57 uczył się
w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Ch. Breslauera, w
1858
uczęszczał do pracowni Wojciecha Gersona. W 1860 udał się do Paryża,
skąd
parokrotnie przyjeżdżał do Polski. We wczesnym okresie malował pejzaże
z widokami architektury i zabytkowych miast, później dominował
krajobraz
wiejski. Jako pierwszy wyzwolił pejzaż z zastarzałych konwencji,
oparł jego realizację na bezpośrednim studium natury i wprowadził ważne
czynniki - światło i powietrze.
Główne dzieła: Odpoczynek oracza (1861), Pogrzeb chłopski (1862), Widok Kępy Pułaskiej (1872), Bydło schodzące do wodopoju (1876). |
|
|
Nowości i uzupełnienia |
Józef Szermentowski - str. 2 |
