Początkowo był samoukiem. Naukę zaczął od kopiowania obrazów, następnie pracując w teatrze jako pomocnik dekoratora, przyswoił sobie zasady perspektywy malarskiej. Jednocześnie nadal zajmował się robieniem kopii. Po raz pierwsy wystawił obrazy w 1828 roku. Otrzymał medal i stypendium. Wyjechał studiować do Niemiec, Francji i Włoch. W 1830 osiadł na stałe w Warszawie. W 1846 został profesorem perspektywy wykreślnej w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Był przede wszystkim twórcą widoków architektonicznych (widoki i zabytki Warszawy, Wilna i Krakowa). Namalował też kilka obrazów związanych z walkami o niepodległość (zawsze jednak eksponując architekturę) i kilka portretów. |
|
Nowości i uzupełnienia |
|