Alfred Wierusz-Kowalski studiował w latach
1868-71 w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Rafała Hadziewicza i Wojciecha
Gersona, następnie krótko w Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie a latach
1872-73 w Monachium, gdzie osiadł na stałe. Początkowo uczył się w pracowni
Alexandra Wagnera, potem przeniósł się do atelier Józefa Brandta. Trzymał
się polskiej kolonii, uczestniczył w jej poczynaniach, stale obsyłał wystawy
krajowe.
Znajdował klientelę wśród ziemiaństwa i plutokracji. Podejmował tematykę kresową ze szczególnie ulubionymi przez Niemców scenami z polowań i napadów wilków, obrazami ilustrującymi życie polskiej prowincji, jarmarki i sceny batalistyczne. Najciekawiej w wielkim dorobku Alfreda Wierusza-Kowalskiego rysują się kompozycje najwcześniejsze, powstałe pod wpływem malarskich doświadczeń Maksymiliana Gierymskiego i Józefa Brandta. |
|
Nowości i uzupełnienia |
A. Wierusz-Kowalski - str. 2 A. Wierusz-Kowalski - str. 3 |