Był jednym z
największych poetów polskich. Od wczesnej młodości
interesował się także grafiką. W wieku 4 lat został
osierocony przez matkę, a gdy miał lat 10 jego ojciec
przeniósł się do Warszawy. Tam uczył się w Gimnazjum
Gubernialnym, następnie w malarskiej szkole Aleksandra
Kokulara, później u Jana Klemensa Minasowicza. W 1842 roku
wyjechał do Florencji z
zamiarem studiowania rzeźby, zwiedzał muzea i
kościoły. Oskarżony przez cara o patriotyczne
spiskowanie został w 1846 r. osadzony
w berlińskim więzieniu. W latach 1847-1849 mieszkał
Rzymie, do 1852 w Paryżu. Jego
poezja nie była rozumiana, wyjechał więc do Nowego
Jorku, gdzie jako rysownik współpracował
przy opracowywaniu albumu o Wystawie Światowej. W 1854
roku wrócił do Paryża i spędził
tam resztę życia. Żył w biedzie, zmarł w Domu św. Kazimierza, przytułku dla polskich emigrantów w Ivry pod Paryżem. |
|
Nowości i uzupełnienia |
|