Malował sceny rodzajowe i
krajobrazy (głównie
akwarele), do których tematy czerpał z podróży (Ukraina, Monachium,
Włochy,
Paryż i Tunis). We wczesnym okresie ulegał wpływowi Józefa Brandta i
Józefa
Chełmońskiego (Na pastwisku
1889, Taniec kozaków zaporoskich 1883). Własny styl stworzył w
akwarelach
malowanych w plenerze, w których zaznaczyły się wpływy impresjonizmu i
secesji (Maki 1909, Łubin
1924). Cech± malarstwa Stanisława Masłowskiego było silne odczucie charakteru ziemi polskiej, zwłaszcza Mazowsza. Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa 1975. |
|
Nowo¶ci i uzupełnienia |
|