Marcin Kober, z pochodzenia
Ślązak, w 1579 roku był wzmiankowany jako malarz wrocławskiego cechu
malarzy. W latach 1580-1583 odbył (jak każdy
malarz cechowy) artystyczną wędrówkę czeladniczą
po Niemczech. Wiemy, że był w Magdeburgu. W 1583 roku trafił na dwór
Stefana Batorego, który nadał mu przywilej serwitoratu (wyłączenia spod
jurysdykcji miejskiej). Marcin Kober pracował dla królewskiego dworu (Portret
króla Stefana Batorego - 1583). Na dworze królewskim poznał
swoją żonę - Dorotę. W 1586 roku po śmierci Stefana Batorego wrócił na
krótko do Wrocławia, następnie udał się do Pragi, gdzie od cesarza Rudolfa
II uzyskał tytuł "malarza cesarza rzymskiego" i zwolnienie od
zależności cechowej. W 1590 roku wrócił do Polski i został nadwornym
portrecistą Zygmunta III Wazy, malując głównie portrety króla i
członków rodziny królewskiej. Jego całopostaciowe portrety o realistycznie pokazanych twarzach i dokładnie oddanych szczegółach ubiorów, wywarły wpływ na ikonografię królewską i uważane są za jedno ze źródeł portretu sarmackiego. |
|
Nowości i uzupełnienia |
|