Stefan Filipkiewicz (ur. 28.07.1879 roku w Tarnowie, zm. 23.08.1944 roku w obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen) - malarz i grafik, młodopolski pejzażysta. W latach 1900-1908 studiował na
Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Józefa Mehoffera,
Leona
Wyczółkowskiego, Józefa Pankiewicza oraz Jana Stanisławskiego, który
wywarł duży wpływ na jego twórczość. Zaliczany jest do
najwybitniejszych przedstawicieli "szkoły pejzażowej" Stanisławskiego. Debiutował
w 1899 r. serią pejzaży tatrzańskich wystawionych w Towarzystwie
Przyjaciół Sztuk Pięknych. W 1905 roku został członkiem wiedeńskiej
"Secesji". Od 1908 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich
Sztuka. Uczestniczył w wystawach secesji w Berlinie (1904), Monachium
(1903, 1907, 1909) i Wiedniu (1905, 1911, 1913), a także w kilku
międzynarodowych ekspozycjach, m.in. w Dreźnie (1912), Rzymie (1911) i
Wenecji (1905, 1907, 1910, 1914, 1920, 1926). Brał udział w zbiorowych
prezentacjach polskiej sztuki w Stanach Zjednoczonych (1906), Londynie
(1906), Wiedniu (1908, 1915) i Paryżu (1921). Zajmował się także pracą pedagogiczną, od 1913 roku prowadził kurs malarstwa dekoracyjnego w Szkole Przemysłowej w Krakowie. W latach 1914-1917 służył w Legionach. W 1929 roku otrzymał złoty medal na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Od 1930 roku wykładał na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie w 1936 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym.W 1933 roku został nagrodzony przez Polską Akademię Umiejętności za całokształt twórczości. W czasie II wojny światowej brał udział w
ruchu
oporu i działalności konspiracyjnej. Był Wiceprezesem Komitetu
Obywatelskiego do Spraw Opieki nad Uchodźcami Polskimi w Budapeszcie -
przedstawicielstwa Rządu Rzeczypospolitej
Polskiej na uchodźstwie. Aresztowany przez gestapo w roku 1944 trafił
do obozu w Mauthausen-Gusen, gdzie został zamordowany w dniu 23.08.1944
(informacja z Archiwum Mauthausen-Gusen). |
|
Nowości i uzupełnienia |
Stefan Filipkiewicz - str. 2 |