Był synem
plenipotenta hrabiego T. Mostowskiego, otrzymał staranne
domowe wykształcenie i przygotowywał się do zawodu
geometry - uczył się rysunku. Po śmierci ojca w 1805
roku pojechał z hrabią do Paryża, gdzie rozpoczął
edukację malarską. Powtórnie udało mu się wyjechać do
Paryża w 1809 roku dzięki stypendium Izby Edukacji
Publicznej Księstwa Warszawskiego. Uczył się u czołowych
malarzy francuskiego neoklasycyzmu F. Gérarda i J. L.
Davida. Po powrocie do Polski (w 1814) pracował jako
urzędnik w Ministerstwie Sprawiedliwości, ale sukcesy
artystyczne sprawiły, że w 1820 roku objął profesurę
malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu
Warszawskiego, prowadził też wykłady z mitologii. Był
najwybitniejszym przedstawicielem neoklasycyzmu w
Polsce. Był wybitnym portrecistą. Malował także obrazy o tematyce biblijnej i mitologicznej. |
|
Nowości i uzupełnienia |
|