| W 1888 roku wyjechał do
Francji. Tam związał się ze "szkołą Pont Aven" P.
Gauguina. Studiował jedynie w paryskiej Académie
Colarossi w latach 1888-1890. W 1905-1910 przebywał w
Krakowie, Poroninie, Lwowie i Warszawie, gdzie otworzył
własną "szkołę" malarstwa. W 1908-1910 był profesorem
warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych.
Malował pejzaże (głównie morskie), kwiaty, martwe natury i portrety. Obrazy Władysława Ślewińskiego cechuje prosta i oszczędna kompozycja, płaszczyznowość, płynna linia konturu i harmonijny, przygaszony koloryt. Główne dzieła: Czesząca się kobieta (1897), Sierota z Poronina (1912), Anemony w wazonie (1904). Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa 1976. |
