| Urodzony w rodzinie artystów,
zawodu uczył się w pracowni swego stryja Daniela Schultza (starszego).
w latach ok. 1646-1649 przebywał w Niderlandach i Flandrii. Lata
1649-1659 spędził w Warszawie, od 1660 mieszkał w Gdańsku. W Warszawie
był nadwornym malarzem królów Jana Kazimierza, Michała Korybuta
Wiśniowieckiego i Jana III Sobieskiego. Sławę i uznanie zawdzięczał portretom. Malował portrety władców, magnatów i gdańskich patrycjuszy, dbając o wytworną pozę i piękny strój ale też o wewnętrzny wizerunek postaci. Wiedział, że wizerunek władcy musi informować o majestacie władzy królewskiej i potrafił ten majestat pokazać. Zagraniczne podróże Daniela Schultza sprawiły, że stylistyka jego obrazów wskazuje na inspirację malarstwem holenderskim (zwłaszcza z kręgu Rembrandta) i flamandzkim. Wywarł znaczny wpływ na polskie malarstwo portretowe. |
|
|
Nowości i uzupełnienia |
|