Henryk Rodakowski
Lwów 1823 - Kraków 1894



 
 

    Jeden z najwybitniejszych polskich portrecistów XIX wieku. Uczył się w Wiedniu. W 1846-67 przebywał w Paryżu, gdzie studiował u L. Cognieta. Pierwszymi pracami Henryka Rodakowskiego były biedermeierowskie akwarelowe portreciki. We Francji namalował kilka szkicowych kompozycji o tematyce historycznej i współczesnej, utrzymanych w duchu romantyczno-patriotycznym. 
    Stworzył serię portretów: ojca (1850), siostry (1858), Leona Kaplińskiego (1862), brata Maksymiliana, ciotki Babetty Singer (1863), Leonii B. Blüdhorn (1971), W. Dzieduszyckiego (1880). Portret gen. Henryka Dembińskiego (1852) i Portret matki (1853), wystawiane na Salonach w Paryżu przyniosły Henrykowi Rodakowskiemu europejską sławę. Portrety te o spokojnej kompozycji, wyróżniają się wnikliwą charakterystyką psychologiczną oraz harmonią środków wyrazu. W twórczości swej Rodakowski łączył elementy romantyzmu i klasycyzującego realizmu. Zgodnie z duchem czasu namalował parę wielkich kompozycji historycznych: Posłowie u Sobieskiego (1861), Wojna kokosza (1872). Interesował się tematyką ludową (cykl 11 akwarel Album Pałahickie 1867-68).
    U schyłku życia przebywał w Zakopanem i Krakowie, gdzie rozwinął ożywioną działalność w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, w Muzeum Narodowym i w Szkole Sztuk Pięknych.

(Encyklopedia Powszechna PWN, Warszawa 1976)


 
Strona główna Galerii
Spis malarzy
Nowości i uzupełnienia
Henryk Rodakowski - str. 1
Henryk Rodakowski - str. 2
Henryk Rodakowski - str. 3
Henryk Rodakowski - str. 4
Album Pałahickie
Studia postaci