| Syn wyższego urzędnika we Lwowie, przyjaciel
Artura Grottgera, studiował 1845-46 w Akademii wiedeńskiej u F.G. Waldmüllera,
później w Paryżu i w Akademii monachijskiej. Po otrzymaniu w 1866 członkowstwa
Akademii wiedeńskiej, Loeffler powrócił do Wiednia, intensywnie oddając
się malarstwu historycznemu, także z dziejów Austrii. W 1877 Jan Matejko
sciągnął Loefflera do kraju na profesora krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych.
Malował początkowo niewielkie, drobiazgowo wykończone obrazy rodzajowe, później przeważały sentymentalne w nastroju kompozycje historyczne. Malował także portrety. |
|
|
Nowości i uzupełnienia |
|